Сваё жыллё беларусы будавалі ў асноўным з дрэва - елка, хвоя. Хата - так называецца жыллё беларусаў, яно складалася звычайна з двух памяшканняў: жылой часткі - уласна хаты і нежылы - сенцаў, дзе захоўваўся інвентар для апрацоўкі зямлі, у зімовы час маглі знаходзіліся дробны рагатую жывёлу і хатняя птушка. Абстаноўка хаты ўключала ў сябе печ, стол, лавы, палаці, асвятляльнае прыстасаванне з трубой - Комін з пасвяціць.
Параднай часткай хаты быў чырвоны кут з іконамі, які быў упрыгожаны ўзорнымі ручнікамі - ручнікамі. Гэта месца было прызначана для самых паважаных гасцей і гаспадара дома. Тут ставілі апошні сноп новага ўраджаю, а падчас вяселля, па традыцыі, сядзелі жаніх і нявеста.
Прастора паміж печчу і тарцовай сцяной займаў насціл для адпачынку, над якім мацаваліся палаці, дзе звычайна спалі старыя. Уздоўж сцен стаялі лавы, у кухонным куце - шафку для посуду, ложкарня і лаўка для вядра з вадой.
Перад печчу ў хаце звычайна былі прымацаваныя да бэлек перакрыцця жэрдкі, жэрдкі, на якіх сушыўся адзенне, ручнікі і пучкі травы.